شاهین همایون آریا؛ محمد یمنی دوزی سرخابی؛ رحیم صفری فارفار
دوره 6، شماره 16 ، خرداد 1391، ، صفحه 131-169
چکیده
افزایش تقاضا برای ورود به آموزش عالی، ضرورت تحقق آموزش برای همه و پاسخگویی به نیازهای جامعه وبه ویژه محدودیت منابع مالی دولت، استفاده از منابع و امکانات بخش خصوصی را برای سرمایهگذاری در آموزش عالی مشروعیت بخشید. این مهم با ایجاد و توسعۀ مؤسسات آموزش عالی غیردولتی-غیرانتفاعی به عنوان مشارکت بخش خصوصی در توسعه آموزش عالی کشور تحقق ...
بیشتر
افزایش تقاضا برای ورود به آموزش عالی، ضرورت تحقق آموزش برای همه و پاسخگویی به نیازهای جامعه وبه ویژه محدودیت منابع مالی دولت، استفاده از منابع و امکانات بخش خصوصی را برای سرمایهگذاری در آموزش عالی مشروعیت بخشید. این مهم با ایجاد و توسعۀ مؤسسات آموزش عالی غیردولتی-غیرانتفاعی به عنوان مشارکت بخش خصوصی در توسعه آموزش عالی کشور تحقق یافت. پژوهش حاضر درصدد است تا با در نظر گرفتن اسناد بالادستی از جمله مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و سند ملی توسعه آموزش عالی در برنامه چهارم توسعه، بررسی تحلیلی از وضعیت گسترش این مؤسسات در کشور به خصوص در طول برنامۀ چهارم توسعه ارائه کند و عملکرد وزارت علوم را در این راستا مورد ارزیابی قرار دهد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و نتایج آن نشان میدهد که بهرغم تأسیس 195 مؤسسه در طول برنامۀ چهارم (88-1384) و فعالیت 266 مؤسسه آموزش عالی غیردولتی-غیرانتفاعی در کشور، و دائر بودن بیش ار 1800 رشته محل و ایجاد بیش از 138هزار طرفیت پذیرش دانشجو در این موسسات، حدود نیمی از ظرفیت آنها به ویژه در مقاطع تحصیلی کاردانی و کارشناسی پیوسته تکمیل نشده است. همچنین توزیع این مؤسسات در کشور بطور متوازن صورت نگرفته و تراکم در استانهای همجوار پایتخت به خصوص استانهای شمالی کشور به مراتب بیشتر از سایر استانها است.
